Pomiar temperatury ciała ma ogromne znaczenie medyczne. Powodem jest to, że wielu chorobom towarzyszą charakterystyczne zmiany temperatury ciała. Podobnie przebieg niektórych chorób można monitorować mierząc temperaturę ciała, a skuteczność rozpoczętego leczenia może ocenić lekarz. Gorączka jest najczęstszą formą patologicznego (związanego z chorobą) podwyższenia temperatury ciała.

Zasadniczo prawdą jest, że mierzona temperatura ciała zawsze zależy od tego, gdzie jest mierzona. Dlatego, wbrew powszechnemu konsensusowi, nie ma „normalnej temperatury”. Ponadto temperatura ciała zdrowej osoby będzie się zmieniać w zależności od aktywności i pory dnia. temperatura jest fizjologiczna, a temperatura ciała jest zazwyczaj podwyższona po aktywności fizycznej.

Reasumując, rozróżnia się temperaturę wnętrza ciała i temperaturę powierzchni, gdzie temperatura powierzchni jest mierzona na powierzchni skóry i jest to temperatura mieszana między temperaturą wnętrza ciała a temperaturą otoczenia. Temperaturę głęboką ciała mierzy się poprzez wprowadzenie termometru do jamy ciała, który podaje temperaturę tkanki śluzowej.

Zasadniczo należy odróżnić techniczną dokładność samego termometru od klinicznej dokładności pomiaru temperatury. Ten pierwszy określany jest w wyidealizowanych warunkach, aby zagwarantować jakość instrumentu, z uwzględnieniem odpowiednich norm technicznych. Dokładność +0,1°C można uznać za najnowocześniejszą dla termometrów wysokiej jakości.

Użytkownik NIE może mylić dokładności technicznej z dokładnością podczas użytkowania. Opisane tutaj temperatury ciała ludzkiego, które zależą od miejsca i czasu pomiaru, wynikają z przyczyn fizjologicznych, a nie z nieprawidłowego działania termometru. Prawidłowe przyłożenie termometru może znacznie zwiększyć dokładność (postępuj zgodnie z instrukcją obsługi!)

Najbardziej wiarygodną temperaturę głęboką uzyskuje się poprzez wprowadzenie termometru do odbytu (pomiar w odbycie). Ten pomiar jest dokładny i ma małe rozproszenie wyników. Normalny zakres to około. 36,6°C do 38,0°C.

Pomiar ustny może być wykonany jako pomiar policzkowy (w policzek) lub jako pomiar podjęzykowy (pod językiem). Oba pomiary zaniżają temperaturę w odbycie o około. 0,3°C do 0,8°C.

Jedyne rodzaje pomiaru temperatury powierzchni ciała stosowane w praktyce klinicznej to dołek pachowy (pomiar osiowy) i w pachwinie (pomiar pachwinowy). W obu przypadkach odpowiednia kończyna jest dociskana do ciała w celu zmniejszenia wpływu temperatury otoczenia. Jest to jednak skuteczne tylko w ograniczonym zakresie, z tą wadą, że czas pomiaru jest długi. U osób dorosłych obwód pachowy jest niższy od odbytniczego o ok. 5 cm. 0,5°C do 1,5°C!

U niemowląt te niedoszacowania w porównaniu z temperaturą w odbycie są znacznie mniejsze.

Termometry douszne na podczerwień mierzą energię podczerwieni wypromieniowaną z błony bębenkowej i otaczającej tkanki; bezkontaktowy termometr czołowy mierzy energię podczerwieni wypromieniowaną z czoła. Energia ta jest gromadzona przez soczewkę i zamieniana na prawidłową wartość temperatury.